|
เช้าวันรุ่งขึ้นเวลาประมาณ 8โมง สามีดิฉันเปิดผ้าม่านและจะเปิดประตูกระจกให้อากาศถ่ายเทเข้าบ้าน ก็เห็นมีงูสีดำผอมๆ ยาวปนะมาณ 30ซม. นอนแน่นิ่งอยู่ ก็ตกใจเพราะไม่เคยเจอว่ามานอนตายอยู่บนบ้านตรงหน้าประตูบ้านเลย ปกติจะอยู่นอกรั้วหรือตามสนามบ้าน เลยเก็บใส่ถุงดำไปทิ้งถังขยะคะ เสร็จแล้วพี่เลี้ยงเด็กคนหนึ่งก็เล่าว่าเมื่อเช้า ประมาณ 6โมงได้ยินเสียงคนดึงประตูซึ่งเป็นประตูกระจกหน้าบ้าน พี่เลี้ยงบอกดึงแรงมากๆ ดึงแล้วก็เงียบไป สักพักก็ดึงอีกรอบแต่ไม่แรงเท่าครั้งแรก เวลานั้นดิฉันและคนอื่นๆอยู่อีกห้องเล่นกับลูกอยู่คะ พ์ี่เลี้ยงบอกว่าแต่ไม่เห็นใครเลย ไม่เห็นเงาคนมาดึงประตูด้วยคะ หลังจากฟังแล้วก็เข้าใจว่าส่งสัยคุณไสยคงพยายามจะเข้าบ้านแต่เจ้าที่คงไม่ยอม ดิฉันจึงติดต่อหาแม่ดวงเพื่อเล่าเหตุการณ์ให้ท่านฟัง ท่านบอกเป็นไปไม่ได้ที่ผีตนนั้นจะมาดึงประตู อย่าว่าแต่จับประตูเลยแค่เข้ามาในรั้วบ้านยังไม่ได้เลยเพราะอย่างที่บอกว่าเจ้าที่ที่บ้านท่านแรงคะ แต่ที่ก่อนหน้านี้เข้ามาได้เพราะพี่เลี้ยงคนก่อนเข้าออกบ้านหลังนี้มาก่อน เจ้าที่จึงไม่ได้ขัดขวางอะไร ส่วนงูนั้นแม่ดวงบอกถือว่าดี เพราะแสดงให้เห็นว่าถอนคุณไสยได้แล้ว หลังจากนี้จะวกกลับไปหาคนที่ทำ ดิฉันฟังแล้วรู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะคำพูดและการกระทำของเราแท้ๆ...
แม่ดวงบอกว่าพี่เลี้ยงที่ได้ยินเสียงคนดึงประตูน่าจะมีของดีติดตัว (พี่เลี้ยงเป็นคนลาวคะ) ทางบ้านเค้่เป็นห่วงให้ติดต่อกลับบ้านบ้าง ประกอบกับญาติผู้ใหญ่ที่บ้านเค้ามีคนไม่สบายอยู่ ดิฉันจึงไปถามจากพี่เลี้ยงคนนี้ได้ีวามว่าเค้ามีรากไม้ซึ่งคล้ายกับว่าน ปู่ย่าเค้าให้ไว้ตั้งแต่เด็กเพราะตอนเด็กเค้าไม่ค่อยแข็งแรง ป่วยบ่อย จึงพกติดตัวตลอดคะ แล้วที่บ้านตอนนี้คุณพ่อเค้าไม่สบายอยู่ ดิฉันจึงบอกให้เค้าหมั่นติดต่อกลับบ้านและให้ไหว้พระบ่อยๆคะ
สุดท้ายนี้...
อยากให้เพื่อนสมาชิกและผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าจริงเท็จอย่างไร ไม่อยากให้งมงายคะ แต่อยากให้เล็งเห็นประโยชน์ในกรรมที่ดิฉันทำกับลูกจ้างคะ เพียงเพราะความโมโหจึงใช้คำพูดไม่ดีและไล่เค้าออกจากงาน เกิดเจ้ากรรมนายเวรโดยไม่รู้ตัว หลังจากเกิดเรื่องนี้มันทำให้ดิฉันระวังคำพูดมากขึ้น ดังคำที่ว่า "ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว"
"จิตเป็นประธาน จิตเป็นใหญ่ จิตเป็นผู้บงการ สั่งการให้กายและวาจาทำตามความต้องการของจิต กายและวาจาก็เหมือนเป็นบ่าว เป็นทาส คนรับใช้ของจิต แล้วจิตก็เป็นผู้รับผลของกรรมนั้นเองในที่สุด ไม่ว่าดีหรือชั่วก็ตาม" |
|