|
|
2 ปีที่ผ่านมา สังคมรับรู้เรื่องราวของผู้หญิงคนนี้ไปต่างๆ นานา บ้างว่าเธอมีเซนส์พิเศษสามารถมองเห็นอดีตของคนได้ บ้างว่าเธอสัมผัสกับวิญญาณได้ บางคนที่ยึดหลักวิทยาศาสตร์สุดโต่ง ก็กล่าวหาว่าเธอคิดจินตนาการไปเอง ต้องการเรียกร้องความสนใจบ้างล่ะ เธอเสียใจแต่ไม่แคร์ จึงพยายามสื่อสารออกมาด้วยคำว่า "กรรม" และหวังใจว่าพรสวรรค์ที่เบื้องบนกำหนดไว้แล้วนี้ จะสร้างประโยชน์สุขกับสังคม ได้เรียนรู้ ตระหนักและทบทวนการกระทำ เพื่อ Delete กรรมของแต่ละคนได้ด้วยตนเอง
สัมผัส... ความพิเศษ
เจน ญาณทิพย์ ชื่อเรียกปัจจุบันของเจนจิรา เรียบร้อยเจริญ หญิงสาววัยสามสิบหมาดๆ เธอไขความกระจ่างว่า สิ่งที่ติดตัวมานั้นไม่ใช่แค่สัมผัสพิเศษ แต่มันคือ ญาณ หรืออภิญญาญาณ ซึ่งตามคัมภีร์พุทธศาสนา ต้องสะสมมาตั้งแต่อดีตชาติ เธอเพิ่งมารู้ได้ตอนเติบใหญ่ว่า อาจเพราะชาติสุดท้ายของเธอ เป็นพระสงฆ์และได้ปฏิบัติธรรมจนได้ญาณหยั่งรู้ ได้หูทิพย์ ตาทิพย์ ในอดีต และคงเพราะชาติหนึ่งเคยไปสัญญาเอาไว้ว่าจะต้องช่วยคน จึงไม่อาจฝืนชะตาได้
"ตอนเด็กไม่รู้ว่าทำไม แต่ดิฉันก็เริ่มรู้สึกว่ามันผิดปกติไปจากคนอื่นๆ ตั้งแต่อายุประมาณ 8 ขวบ ว่า ทำไมมีคนมาคุยกับเราตลอดที่ข้างๆ หู เขามาสอนเรื่องบุญกับบาปว่าคนนี้เขาเป็นคนอย่างไร หรือคนนี้ทำไม่ดีอย่าไปเลียนแบบเขา มองหน้าเพื่อนก็เห็นภาพเพื่อนเป็นสัตว์ในอดีตชาติ เห็นคนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ไปเห็นกรรมของเขา ตอนนั้นก็เริ่มนึกว่าเราแปลกๆ นึกว่าเราจินตนาการไปเองเหมือนเด็กทั่วไป ไปบอกพ่อแม่เขาก็ไม่เชื่อ หาว่าคิดไปเองถึงขั้นเคยพาไปหาหมอเพื่อตรวจด้วยซ้ำ แต่ตอนเด็กๆ เป็นคนชอบนั่งสมาธิมาตลอด ซึ่งคุณพ่อเคยบวชพระ แล้วติดใจนั่งสมาธิ ท่านเป็นผู้นำ เราก็ทำตามอย่างว่าง่ายและชอบด้วย"
เจน เล่าต่อว่า หลังจากนั้น ก็จะได้ยินเสียงกระซิบให้ช่วยคนนั้นคนนี้ตลอดเวลา อย่างเพื่อนสมัยเรียนที่หลายคนยี้ ไม่อยากเข้าใกล้ เพราะทั้งสกปรก น่ารังเกียจ แต่เสียงนั้นกลับบอกให้ไปเป็นเพื่อนกับเขา ผ่านไปนานจนเธอลืมเพื่อนคนนี้ไปแล้ว เมื่อมาเจอกันโดยบังเอิญ เพื่อนสาวคนนี้เดินเข้ามาบอกเจนว่า ขอบคุณที่ทำให้มีวันนี้ เธอดูสดใส สวยงาม และมีความมั่นใจ ต่างจากเมื่อก่อนที่เหมือนเด็กเก็บกด
ในระหว่างที่ความสงสัยว่าสิ่งที่เธอเห็นและสัมผัสได้นั้นกำลังทำงานอยู่ จิตใจของเธอกลับไม่ฟุ้งซ่านไปกับความกังวลนั้นเลย เจนเลือกที่จะมีความสุขกับการนั่งสมาธิ ซึ่งให้ความสุขล้นปรี่กับเธอ และมีความตั้งใจเด็ดเดี่ยวที่จะไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญเพียงลำพัง
"ตอนนั้นชอบปฏิบัติมาก ติดสุขมาก เพราะทำให้เราไม่ทุกข์ใจ ดิฉันไม่อยากกลับมาเรียนหนังสือเลย แต่ก็ต้องเรียนเพราะตอนนั้นอายุยังไม่ถึง 15 ปีเลย แต่ก็ชอบแวบหนีมาปฏิบัติบ่อยๆ จนไม่ค่อยมีเพื่อน แถมเราก็แสดงออกชัดว่าต้องการเดินทางนี้ เวลามีกิจกรรมทางธรรม อาจารย์ก็มักจะเรียกให้เราไปช่วย จนเพื่อนๆ ให้ฉายาว่า ยายชี (หัวเราะ)"
ครั้นพอได้ปฏิบัติมากขึ้น ก็มีโอกาสศึกษาธรรมมากขึ้นจากตำราธรรม เจนบอกว่าทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเราเป็นครูได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะการศึกษาจากคน กรณีศึกษาต่างๆ ของผู้ที่มาขอความช่วยเหลือ ทำให้เธอเข้าใจในหลักกฎแห่งกรรมในทันที จนกระทั่งเกิดความเห็นถูกในหลักธรรม ที่ว่า ทุกอย่างย่อมแปรเปลี่ยนเสมอ จากต้นไม้ ดอกไม้ที่เคยสวยงาม สักวันหนึ่งก็จะเหี่ยวเฉา นี่คือ ธรรมะ และธรรมะก็คือธรรมชาติ กับเรื่องของกิเลส ทุกคนอยากมีอยากได้ กิเลสมันหนา และไม่สิ้นสุด มันคือความทุกข์ ซึ่งความทุกข์นั้นก็เกิดจากการกระทำของเราเองทั้งนั้น จึงต้องจัดการด้วยตัวของเราเอง
ฉะนั้น อาจารย์เจน จึงมีหน้าที่เพียงชี้แนะ จุดไฟที่ปลายเทียน เพื่อส่องสว่างท่ามกลางอุโมงค์มืดเท่านั้น
ภารกิจ...ของเจนจิรา
เหรียญมีสองด้านฉันใด ชีวิตคนมีสรรเสริญ ก็ต้องมีนินทา ชื่อเสียงของเจน ญาณทิพย์ทำให้เธอเป็นทั้งที่รักและที่ชังของสังคม แต่สำหรับคนที่ชื่นชอบในตัวเธอ เจนบอกว่า มันเป็นโอกาสดีที่ชื่อเสียงของเธอจะทำหน้าที่ในทางที่ถูกที่ควร นั่นคือ เรียกศรัทธาให้คนมาประพฤติดีและทำบุญกันมากขึ้นได้
ครั้งหนึ่งเคยเดินทางไปที่วัดบ้านแก จังหวัดอ่างทอง ซึ่งร่ำลือกันว่า ผีศาลาการเปรียญดุ ชาวบ้านกลัวกันมาก ขนาดพระสงฆ์ยังเข้าไปปฏิบัติกิจไม่ได้ เธอมีโอกาสรู้สาเหตุ แล้วบอกวิธีแก้ให้ชาวบ้านมาทำบุญ เมื่อทำบุญด้วย
เจตนาบริสุทธิ์ บุญก็คือความสุข เราได้สร้างกุศลทำให้เรื่องร้ายก็กลายเป็นดีได้ นี่เป็นหน้าที่ของฆราวาสที่มีศีลห้า ซึ่งมีสิทธิในการพูดได้มากกว่าพระสงฆ์หรือแม่ชี
"หน้าที่ของเราจะไม่ตรวจแค่กรรมให้เขา แต่จะให้ธรรมกลับไปด้วย เป็นธรรมทาน ซึ่งบัวมีสี่เหลา เราก็ต้องมีวิธีการพูดที่แตกต่างกัน แม้จะต้องพูดปากเปียกปากแฉะ ซ้ำไปซ้ำมา เราก็อยากจะพูด ตอนนี้ปากกว้างกว่าแต่ก่อนเยอะเลย เคยไปหาหมอเพราะปากฉีก เลือดไหลที่มุมปากด้วย (หัวเราะ) เราเห็นคนมีความทุกข์มาก แต่ไม่ต้องการสอนให้หลงในอิทธิฤทธิ์ ว่า ต้องมาหาอาจารย์เจนเท่านั้นนะ เพราะเราแก้กรรมให้เขาได้ มันไม่ใช่ เขาต่างหากที่จะต้องแก้ไขเอง คนมีความทุกข์จะไม่เห็นปัญญา เราต้องทำให้เขาเชื่อในกฎแห่งกรรม และมีดวงตาเห็นธรรม พ้นทุกข์ด้วยตนเอง ไม่หลงงมงาย"
เจนเล่าว่า หลังจากช่วยตัวต่อตัวมามาก ต่อมาจึงตั้งชมรมวิปัสสนาญาณเพื่อเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมให้กับผู้ที่สนใจมากกว่าร้อยคน และทำรายการกรรมฉุกเฉิน เพื่อให้ทุกคนเชื่อว่ากฎแห่งกรรมมีจริง เธอยกกรณีศึกษาว่า เคยมีคนแก่เดินไม่ได้ มาหาเธอ เมื่อเธอสแกนกรรมให้แล้ว ปรากฏว่าท่านยอมรับและสำนึกความผิดในอดีตได้ แล้วเริ่มฝึกวิปัสสนา ทำสมาธิ สวดมนต์ ทำบุญ เธอก็ค่อยเดินได้ ถึงแม้กรรมที่ติดตัวนั้นจะไม่สามารถลบล้างได้ทั้งหมด แต่มันก็ผ่อนหนักให้เป็นเบาได้
หรือเรื่องของครอบครัวหนึ่ง ที่มีปัญหาผิวพรรณเป็นลายพร้อยโดยไม่รู้สาเหตุ เมื่อเจน ญาณทิพย์เพ่ง จึงเห็นอดีตของคนในครอบครัวนี้ ทำการค้าไม้มาก่อน แล้วไม่เคยทำบุญให้กับรุกขเทวดาเลย จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมชาตินี้จึงได้รับผลกรรมเช่นนั้น จึงแนะทางแก้ด้วยการทำบุญถวายเครื่องหอม อาจารย์เจน ผู้เปิดกรรม บอกว่าไม่อยากให้เชื่อในสิ่งที่เธอพูดทั้งหมด แต่ขอให้ใช้ความคิดของตนไตร่ตรองตามเหตุและผล และจงเชื่อว่าเหตุเป็นเช่นใด ผลก็เป็นเช่นนั้น
แต่ถึงอย่างนั้น ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ผู้มีญาณอย่างเธอ มีความทุกข์กับเขาบ้างหรือไม่ เจนชี้แจงว่าทุกคนมีความทุกข์กันทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าจะจัดการความทุกข์นั้นอย่างไรมากกว่า
"เพราะมนุษย์มีความหลงในหมอดูอยู่แล้ว เราก็เจอคนแปลกๆ เยอะ เคยมีคนเอาเงินมาวางหลักแสนหลักล้านก็มี บอกให้เราไปดูที่บ้าน ยังไงเราก็เป็นผู้หญิง เป็นคนธรรมดา มันก็น่ากลัว ผู้มีอิทธิพลก็มี เราก็ไม่รู้ว่าดูจบแล้ว เหมือนเราไปรู้ความลับเขา เราจะรอดปลอดภัยไหม บ้างก็มีคนโรคจิตเลยนะ โทรมาบอกว่าถ้าเราไม่ทำให้ จะมาฆ่าเราถึงบ้าน ดิฉันว่าทุกคนเท่าเทียมกันหมด จึงเปิดกรรมหมู่ดีกว่า เรื่องของคนหนึ่งจะได้เป็นวิทยาทานให้คนอีกหลายคน ได้ชำระจิตให้คนอื่นด้วย"
อีกเรื่องที่หลายคนเข้าใจผิดคิดว่า ความพิเศษนี้จะนำพาความสุขมาให้หญิงสาวคนนี้ หรือสิ่งที่ติดตัวเธอจะนำพามาซึ่งความร่ำรวยแล้วละก็ เธอไขข้อข้องใจว่า เจตนาคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ถ้าทำเพื่อความร่ำรวย เชื่อเถิดว่าไม่นานจะมีคนที่เอาคืนไปเอง มันไม่จีรังยั่งยืน เจนบอกว่าจะไม่รับเงินจากผู้ป่วยที่ทุกข์มากเด็ดขาด แต่สำหรับกรณีอื่นๆ ถือว่าตามศรัทธา ซึ่งเธอจะนำเงินตรงนั้น กิน ใช้ส่วนหนึ่ง และนำไปใช้ในชมรมวิปัสสนาส่วนหนึ่ง
นอกจากนั้น การที่เธอได้รู้ได้เห็นในสิ่งลึกลับมากเข้า กลับทำให้ใจเป็นทุกข์ไม่น้อย มันเป็นเหตุให้เธอเศร้าใจกับความไม่สบายกายไม่สบายใจของคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นปัญหาทางการเงิน หนี้สินล้นพ้นตัว ความรัก สุขภาพร่างกาย เจ็บป่วย ทั้งเจ้ากรรมนายเวรของคนที่เธอไปช่วยเหลือ ก็จะแค้นเคืองเอาได้ จึงต้องขออนุญาต และไม่ไปทักใครสุ่มสี่สุ่มห้า เพราะทุกข์ของเขาจะกลายเป็นกรรมของเจน ญาณทิพย์เสียเอง
วิถีธรรม... ชนะกรรม
สิ่งที่เจนอยากฝากถึง คือ หวังให้ทุกคนระลึกถึงมรณานุสติ ระลึกถึงความตายทุกวินาที เพราะเราไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร แม้ความคิดก็ยังเป็นกรรม จึงต้องระมัดระวังตัวเสมอ อย่ารอให้เป็นทุกข์เสียก่อนแล้วค่อยคิดดี พูดดี ทำดี และสร้างต่อคุณงามความดี
"มรณานุสติ ทำให้เราไม่ประมาท ชีวิตที่มีลมหายใจอยู่นี้ มีค่าทุกนาที เราต้องหมั่นทำความดี ไม่เสียเวลาไปกับความลุ่มหลงต่างๆ เมื่อนั้นเราก็จะอยากช่วยคนอื่นๆ ให้พ้นทุกข์ หลุดจากความหลงนั้น และทำให้เรายอมรับสิ่งที่เป็นเราทุกวันนี้ได้อย่างไม่ทุกข์ร้อน และเมื่อถึงเวลาที่ต้องจากโลกนี้ไป ถึงแม้ว่าคุณจะมาจากมืด แต่คุณก็ไปสว่างได้ ถ้าคุณคิดถึงคุณงามความดีที่ทำมาทั้งชีวิต ในขณะเดียวกัน ถ้าคุณสว่างอยู่ ก็อาจไปมืดได้เช่นกัน ถ้ายังมัวยึดติดกับความลุ่มหลงนั้น"
รวมทั้งอยากให้ทุกคนเชื่อในหลักกฎแห่งกรรม ว่าคนเราไม่สามารถหนีกฎแห่งกรรมได้ ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถพิสูจน์ให้เป็นรูปธรรมได้ว่านรก-สวรรค์มีจริง แต่หากเราเชื่อมั่นในสิ่งนี้ไว้ตลอดเวลา เราจะไม่กล้าทำผิด จะละอายและเกรงกลัวต่อบาป
ส่วนลิขิตชีวิตของเธอเองนั้น เจนบอกว่า ถ้าเลือกได้ ก็ไม่อยากเกิดมาเป็นมนุษย์อีก หวังนิพพาน กิเลสตัดได้ทั้งหมด จึงทำให้เธอยังคงยึดมั่นต่อการปฏิบัติธรรม เพื่อตัดภพตัดชาติ และอยู่กับปัจจุบัน คิดเสียว่าเมื่อมีโอกาสเป็นคนแล้ว ก็ต้องทำความดีให้ถึงพร้อมมากที่สุด
"ทุกวันนี้ ดิฉันก็ยึดมั่นกับแนวทางนี้ ปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ จะนั่งสมาธิ สวดมนต์ทุกวัน เพราะในบทสวดมนต์จะสอดแทรกคำสอนของพระพุทธเจ้าไว้ เอาจิตไปด้วยเวลาสวดมนต์ แล้วก็ต้องเอาจิตมาดูตัวเอง ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ แล้วก็จะหาเวลาไปปฏิบัติตามป่าเขา สวดภาวนา เดินจงกรม 6 ฐาน ทำสมาธิปลีกวิเวกสัก 2-3 ชั่วโมง เพื่อฝึกให้จิตปล่อยวาง ละกิเลสได้ และเดินไปเรื่อยๆ เห็นธรรมชาติ โดยไม่ทำให้ตัวเองติดสบาย"
ด้วยการกระทำดังกล่าว จึงเกิดเป็นคำถามว่าแล้วทำไม เจน ญาณทิพย์ จึงไม่ตัดสินใจนุ่งขาวห่มขาว เข้าสู่เส้นทางธรรมอย่างจริงจังไปเสียเลย ซึ่งหญิงสาวผู้มีอภิญญาญาณ ยิ้มเล็กๆ ก่อนเผยว่า ยังไม่ถึงเวลา เธอกำลังรอเวลาจัดสรรอยู่ เพราะเธอยังมีห่วง ทั้งพ่อแม่ พี่น้อง และสุนัขที่บ้าน แต่เธอให้คำมั่นว่า ทางเดินสีขาว คือเป้าหมายสูงสุดในชีวิตเธอ
สิ่งที่ "เจน ญาณทิพย์" เห็นและเป็นอยู่ ไม่อาจพิสูจน์ได้ด้วยเครื่องมือใดๆ ก็จริง แต่อย่างน้อย การกระทำด้วยเจตนาบริสุทธิ์ของหญิงสาวยิ้มสวยอิ่มบุญคนนี้ ก็เป็นเสมือนหนึ่งกระจกสะท้อนตัวตนของหลายๆ คน เป็นเครื่องมือ เป็นอาวุธคมกริบ ที่ใช้ลับความคิดและจิตอันขุ่นมัวของเราได้บ้าง
|
|
โพสต์เมื่อ 2013-8-3 23:26:28
|
แสดงเฉพาะโพสต์ของสมาชิกนี้
|ดูรูปภาพขนาดใหญ่
|โพสต์ใหม่ขึ้นก่อน
|โหมดอ่าน
เพิ่มในรายการโปรด
Facebook
Twitter
Google+
แบ่งปัน
โพสต์เมื่อ 2013-9-9 15:40:43
