ชมภาพและร่วมอนุโมทนาบุญ ทริปเสบียงสวรรค์ 47

เจนญาณทิพย์

ความประทับใจบุญเสบียงสวรรค์ ครั้งที่ 47 ตอน “ซ่อมโรงเรียนช่วยวัด ด้วยแรงบุญ”

วันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม 2560

ดิฉันอ.เจน ญาณทิพย์ ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านได้ได้ร่วมบุญมากับทริปบุญเสบียงสวรรค์ครั้งที่ 47
ในวันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม 2560 ซึ้งในครั้งนี้ดิฉันได้นำพาทุกท่านไปทำบุญ3 วัด และโรงเรียนยากจน 1 แห่ง
โดยดิฉันเห็นว่าเป็นบุญสาธารณะประโยชน์มีอานิสงส์สูงมากค่ะ



วัดแรก
ดิฉันได้นำพาทุกท่านไปทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีร่วมสร้างเรือนรับรองผู้มาปฏิบัติธรรม
และศาลาเอนกประสงค์  ได้ปัจจัยเงินทั้งสิ้น 212,819.25บาท
ดิฉันได้นิมนต์หลวงพ่อท่านเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่สมถะปฏิบัติดีปฏิบัติชอบและที่มีเมตตาจิตสูง
ทำการเทศนาธรรมซึ่งดิฉันมีความประทับใจมากค่ะที่หลวงพ่อท่านเทศน์ได้ถูกจริตผู้รับฟังโดย
ผู้รับฟังจะได้เห็นถึงความเป็นจริงในหลักธรรมแห่งความเป็นจริงที่เกิดขึ้นกับสังคมปัจจุบันค่ะและดิฉันหวังว่า
ทุกท่านผู้รับฟังจะได้รับข้อคิดที่ดีและมีประโยชน์ เพื่อเป็นการสร้างภูมิปัญญาในทางธรรม
ให้เกิดการเรียนรู้ในการประพฤติปฏิบัติในทางพระพุทธศาสนาและสามารถนำมาปรับใช้กับชีวิต
ประจำวันของทุกท่านได้ เพราะทุกวันนี้ผู้คนไม่ค่อยได้ศึกษาธรรมมะตามหลักธรรมคำสอน
ของพระพุทธเจ้าจึงทำให้เกิดการแก่งแย่งชิงดี ขาดความสามัคคีในหมู่คณะอยู่อย่างตัวใครตัวมัน
ผู้ที่มีความทุกข์ไม่มีที่พึ่งทางใจอื่นใดก็หันหน้าไปทำบุญผิดหนทางด้วยการหลงผิดทำบุญนอกรีด
ศาสนาทำให้ต้องเสียเงินเสียทองดิฉันจึงมีความประทับใจและดีใจที่ได้นำพาให้ทุกท่านได้รับ
ฟังธรรมมะดีดีเพื่อจะได้นำไปปฏิบัติและศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ต่อไปค่ะ



โรงเรียนยากจน   นับจากวัดแรกไปไม่ไกลนักจะเป็นโรงเรียนยากจนที่มีครูผู้สอนเป็น
ตำรวจตระเวนชายแดนทั้งชายหญิงรวม 9 คน เป็นครูผู้ฝึกสอนทุกระดับชั้นมีตั้งแต่ชั้น อนุบาล
ประถมปีที่1-6  ตั้งแถวยืนรอให้การต้อนรับคณะบุญของเราอยู่อย่างพร้อมเพรียงกันซึ่งพวก
เด็กเล็กเหล่านี้แม้จะมีอายุปรกติตามเกณฑ์แต่ตัวเล็กแคระแกรนกว่าความเป็นจริงเนื่องจาก
ขาดแคลนอาหารการกินทำให้เป็นโรคขาดสารอาหารเพราะร่างกายมนุษย์ต้องมีอาหารเพื่อ
บำรุงเลี้ยงร่างกาย  ดิฉันได้เห็นนักเรียนตัวเล็ก ๆมาคอยให้การต้อนรับแล้วก็มีความรู้สึกสงสารมากค่ะ
โชคดีเท่าใดเมื่อเปรียบเทียบกับท่านที่คิดว่าตนเองมีความทุกข์แต่มาวันนี้ทุกท่านได้มาพบ
เห็นเด็กน้อยเหล่านี้แล้วต้องรู้ดีว่ายังมีผู้ที่มีความทุกข์ที่มากกว่าแต่พวกเขาจำเป็นต้องทนอยู่
กับสภาพที่เป็นอยู่นี้นะค่ะดิฉันมีความประทับใจในตัวเด็กเล็กทุกคนที่ยังอยู่ในเยาว์วัยยัง
เปรียบเสมือนเป็นผ้าสีขาวยังไม่รู้ภาษาอะไรยังไม่รู้ว่าในวันข้างหน้าจะมีอนาคตอย่างไร
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในขณะนี้คือมีคุณครูผู้ฝึกสอนที่ยอมเสียสละอุทิศตนเพื่อเด็กที่ไร้การศึกษา
และคอยช่วยเหลือให้เด็กได้รับการศึกษาเป็นการสร้างบุญสร้างกุศลที่ยิ่งใหญ่ของคุณครูนะค่ะทั้งนี้
คุณครูได้นิมนต์พระสงฆ์มาสอนพุทธศาสนาให้กับเด็ก ๆซึ่งดิฉันเห็นว่าคุณครูได้ทำสิ่งที่ถูกต้องแล้วค่ะ
เพื่อวันข้างหน้าเด็กเหล่านี้จะได้เป็นอนาคตของชาติที่มีศีลมีธรรมค่ะ
กิจกรรมบุญที่มอบให้เด็กและคุณครู เพื่อมอบความสุขความจริงใจของคณะบุญเสบียงสวรรค์ฯ
โดยการ แจกเสื้อผ้าร้องเท้า เครื่องอุปโภคบริโภค และขนม ต่าง ๆ นอกจากนี้ได้มีการเลี้ยง
โรงทานมากมายผู้ร่วมบุญทุกท่านได้ช่วยกันทาสีให้อาคารเรียน ซ่อมแซมหลังคาที่รั่วชำรุด
ซ่อมแซมก๊อกน้ำ ขัดล้างห้องน้ำ ฯลฯ  กิจกรรมเหล่านี้ทุกท่านช่วยกันทุกท่านได้รับอานิสงส์
แห่งการช่วยเหลือแล้วค่ะซึ่งการมอบสิ่งของแก่ผู้ที่ยากไร้ผู้ที่ขัดสนโดยเฉพาะการมีส่วนช่วย
โรงเรียนและเด็กนักเรียนนี้ไม่ว่าจะเกิดภพชาติใดท่านจะไม่เป็นผู้ที่ขัดสนเงินทองในการเรียน
ท่านจะเป็นผู้ที่มีการศึกษาไม่ต่ำกว่าใคร และไม่ทุกข์ใจไม่เป็นผู้ยากไร้ค่ะ
ดิฉันได้นำเงินของทุกท่านที่ได้ร่วมบริจาคกันมามอบให้แก่คุณครูเพื่อเป็นทุนใช้จ่ายต่างๆ
ของโรงเรียน จำนวน 50,000.00 บาท และรวมกับเงินที่เรี่ยไรต่อยอดอีก
จำนวน74,164.00 บาทรวมเป็นเงินทั้งสิ้น 124,164.00 บาท



วัดที่สอง  ซึ่งวัดนี้ไม่ได้แจ้งวัตถุประสงค์ของบุญไว้ตั้งแต่แรกเป็นวัดที่ดิฉันจัดเพิ่มขึ้นมาอย่างเฉียบพลันค่ะ
เนื่องจากดิฉันเดินผ่านมาเห็นวัดแห่งนี้อยู่ใกล้โรงเรียน และจากการสอบถามกับหลวงพ่อวัดนี้ได้รับทราบว่า
ท่านเป็นครูผู้มาสอนพระพุทธศาสนาให้กับโรงเรียนแห่งนี้ด้วยค่ะซึ่งที่วัดนี้มีโครงการก่อสร้างสะพาน
ดิฉันจึงเห็นว่าไม่ควรจะเสียโอกาสการทำบุญให้ผ่านไปจึงได้นำพาทุกท่านไปทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคี
ร่วมสร้างสะพานโดยเรี่ยไรปัจจัยทันทีและนำถวายในทันทีโดยไม่ได้นับปัจจัยค่ะดิฉันก็มีความประทับใจ
ทุกท่านที่ได้ร่วมบุญกันอย่างเต็มกำลังและในทันทีแบบนี้ค่ะ



วัดที่สาม
ดิฉันได้นำพาทุกท่านไปทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีร่วมบูรณะวัตถุทานต่าง ๆ เป็นเงิน123,179.75 บาท
การเดินทางมาที่วัดแห่งนี้ค่ำมืดมากแต่ดิฉันก็รู้สึกประทับใจที่ทุกท่านไม่ห่วงกังวลสิ่งใดทุกท่านเดินกันไป
ด้วยความตั้งใจที่จะไปร่วมบุญกุศลกันในครั้งนี้ค่ะ เมื่อไปถึงก็พบกับหลวงพ่อท่านนี้นั่งรอรับคณะบุญฯของเราอยู่แล้วค่ะ
สำหรับบุญกุศลที่ทุกท่านได้ร่วมกันสร้างวัตถุทานและวิหารทานต่างๆ รวมทั้งการทำบุญกับผู้ยากไร้ที่
เป็นเด็กเล็กเป็นเด็กที่ขัดสนลำบากในถิ่นทุรกันดารดังกล่าวดิฉันขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่
ได้ร่วมบุญกันมาซึ่งบัดนี้ได้เป็นบุญที่สำเร็จตรงตามเจตนาบุญเรียบร้อยแล้วซึ่งดิฉันเชื่อว่า
ทุกท่านคงอิ่มใจสุขใจที่ได้ร่วมกันสร้างความดีด้วยกันในครั้งนี้ค่ะ

อ.เจน. ญาณทิพย์

จี๊ดจ๊าด

จี๊ดจ๊าดมีความประทับใจบุญเสบียงสวรรค์ ครั้งที่ 47 ตอน “ซ่อมโรงเรียน ช่วยวัด ด้วยแรงบุญ”


ในวันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม 2560  ค่ะ
จี๊ดมีความประทับใจมากตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะทำบุญกับโรงเรียนที่ยากไร้
ตามชื่อตอนที่ว่า ซ่อมโรงเรียน ช่วยวัด ด้วยแรงบุญ เห็นมั้ยค่ะยังไง ๆ ก็ต้องมีวัดวาอารามในบุญกุศลของ
อ.เจน เสมอค่ะ อ.เจน พูดให้จี๊ดฟังว่า การทำบุญกับโรงเรียนเราก็ได้บุญแห่งการทำทานเป็นการช่วยเหลือ
สังคมส่วนหนึ่ง แต่จะทำบุญด้วยการทำทานอย่างเดียวอานิสงส์ย่อมน้อยกว่าทำบุญวิหารทานกับวัดวาอาราม
ดังนั้น ขาดไม่ได้นะค่ะกับการเข้าวัดทำบุญเพราะเป็นบุญกุศลที่เราทุกคนต้องหมั่นทำความเพียรให้พร้อม
ด้วยประการทั้งปวงค่ะ โดยการทำทาน สวดมนต์ รักษาศีล และเจริญภาวนา และด้วยบุญที่สำเร็จแล้วในทริปที่ 47
นี้จี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ร่วมบุญกันมานะค่ะ  และกว่าจะเป็นงานบุญที่ยิ่งใหญ่นี้ อ.เจน ตั้งใจมากค่ะ
ได้ค่อนข้างเหนื่อย ซึ่งจี๊ดก็จะได้มาเล่าเรื่องราวความเป็นมากว่าจะเป็นบุญที่สำเร็จนี้เขาทำอะไรกันบ้างค่ะ



การหาซื้อสรรพสิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น เครื่องอุปโภคบริโภค เสื้อผ้า รองเท้า ซึ่งไม่ยากเลยค่ะ ดูได้จาก
Line สดที่คุณรุ้งได้นำออกเผยแพร่ให้ทุกท่านได้ติดตามโดยตลอดนั้น เพราะเงินทุกบาททุกสตางค์ทาง
อ.เจน ไม่ได้นำมาเก็บเข้าพกเข้าห่อนะค่ะ การสรรหาสิ่งของใดก็คัดสรรเป็นของดีราคาสูงสมกับเป็นของดี
อ.เจน จะไม่ทำบุญแบบลวก ๆ แบบขอไปที หรือหาซื้อของถูกปริมาณมากไม่ค่ะ อ.เจน ไม่ทำอย่างนั้น
เพราะรู้เรื่องกรรมดีที่สุด ถ้าเราให้ของดีของเลิศให้แก่ผู้อื่น  ด้วยผลกรรมดีนั้นจะเป็นผลนำส่งให้เราได้รับ
แต่สิ่งดีดีค่ะ อ.เจน รู้ในเรื่องนี้ จี๊ดจำได้ว่า อ.เจน ไปหาซื้อ 2-3 วัน กว่าจะได้สิ่งของทั้งหมด
และใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนเพื่อจัดชุดเสื้อผ้าและเครื่องอุปโภคบริโภคจนที่บ้านคับแคบไปถนัดตาเพราะมีข้าว
ของกองเต็มบ้านไม่มีหนทางจะเดินกันเลยทีเดียวค่ะ แต่ก็มีบางคนอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมต้องมาจัดการ
คัดแยกหลายเรื่องหลายขั้นตอนมากมาถึงเพียงนี้ก็แค่นำไปกอง ๆ ให้เขาเลือกกันก็จบแล้ว
ถ้ามองในเรื่องของบุญกุศลนะค่ะการจะมอบสิ่งของให้ผู้ใดย่อมคัดสรรให้ดีที่สุดนะค่ะ
ถึงจะเป็นบุญที่ทำด้วยความตั้งอกตั้งใจด้วยจิตที่เป็นกุศลและบริสุทธิ์ถือเป็นการใส่จิตใส่ใจของ
การเป็นผู้ให้จากใจถึงใจยังไงเล่าค่ะ ประโยชน์ที่จะได้รับจะนำมาซึ่งความประทับจิตประทับใจ
ความปลื้มปิติใจไม่ว่าจะนานเท่าใดก็ไม่รู้ลืมจริง ๆ นะค่ะ



การที่ อ.เจน เป็นตัวแทนของทุกท่านนำพากันไปสร้างบุญช่วยเหลือโรงเรียนยากไร้นี้ อ.เจน
ได้สรรหาแต่สิ่งของที่ดีมีประโยชน์ต่อการใช้เป็นสิ่งของที่เลิศ สิ่งของแต่ละชิ้นเป็นสิ่งของที่มี
คุณภาพดีมากจริง ๆ ค่ะสุดยอดแห่งบุญเชียวค่ะและด้วยบุญแห่งทานนี้ทุกท่านจะได้รับอานิสงส์บุญที่เป็นเลิศนะค่ะ

สำหรับเงินที่ทุกท่านโอนบริจาคกันมา อ.เจน ได้นำไปซื้อเครื่องสังฆทาน และซื้อเครื่องอุปโภคบริโภคเสื้อผ้า
รองเท้า ให้กับคุณครูและเด็กแล้ว ก็ได้นำมาแบ่งปันตามสัดส่วนของบุญไว้อย่างชัดเจน
โดยแบ่งส่วนหนึ่งเป็นกองทุนให้กับคุณครูและเด็ก  ส่วนหนึ่งเป็นการร่วมบุญของวัดที่ได้ประกาศแจ้ง
บอกบุญไปแล้วนั่นแหละค่ะ คือ ทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีร่วมสร้างเรือนรับรอง และศาลาเอนกประสงค์
รวมทั้งบูรณะวัตถุทานต่าง ๆ

สิ่งของมากมายทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้นยังไม่พอยังไม่หมด เพราะว่า อ.เจน ได้ซื้อข้าวของโรงทานให้กับเด็ก ๆ
อีกค่ะ อาทิเช่น ไอศครีม 3 ถังใหญ่ วุ้นมะพร้าว วุ้นสตรอบอรี่ น้ำส้ม น้ำต่าง ๆ จิปาถะมากมาย
รวมทั้งอุปกรณ์การทาสี ถังสีอีกหลายกระป๋อง จึงทำให้ขนย้ายกันไม่หมดไม่สิ้นจำเป็นต้องจ้าง
รถบรรทุกถึง 3 คันรถน้อยซะเมื่อไหร่ค่ะนั่น

วัดที่ 1
ออกเดินทางกันตั้งแต่เช้าไปจนถึงวัดที่ 1ประมาณเกือบเที่ยงวัน เพราะหนทางค่อนข้างไกลค่ะ
สถานที่ไปวัดนี้ไม่ธรรมดาเส้นทางเดินเข้าเป็นเส้นทางเล็ก ๆ แคบ ๆ มีต้นไม้ตลอดสองข้างทางพื้นหญ้า
เขียวชอุ่มเป็นธรรมชาติที่ดีมากสำหรับจี๊ดแต่ อ.เจน กลับพูดขึ้นมาว่า นี่เป็นเส้นทางเชลยที่เขาจับมาสร้างทางรถไฟสายมรณะ
อะไรกันนี่ หรือว่าเป็นเราที่เป็นเชลยที่ต้องมาเดินซ้ำร้อยในอดีต แต่ อ.เจน ก็พูดขัดห้วงความคิดของจี๊ดขึ้นมาว่า
อดีตอย่าไปรื้อฟื้นให้อยู่กับปัจจุบันค่ะ เออ จริงสิค่ะ เราก็เดินต่อไปเรื่อย ๆ จึงได้เห็นว่า
วัดอยู่ท่ามกลางธรรมชาติแห่งขุนเขาจริง ๆ สัญญาณสื่อสารบอดหมดนะค่ะช่วงนี้

เมื่อเข้าไปถึงวัดก็ได้พบ รปภ. ยืนคอยให้การต้อนรับอยู่ตลอดเส้นทาง ดีนะค่ะที่ได้เห็น รปภ.
มายืนประจำจุดอยู่มิเช่นนั้นไม่รู้เหมือนกันว่าจะเดินไปทางไหนเป็นดงต้นไม้ตลอดเส้นทางเชียวค่ะ
ถ้าเดินคนเดียวคงเงียบเชียบมากแต่เมื่อเข้าไปนั่งในศาลาวัดความอบอุ่นใจก็มาเยือนไม่ใช่ไรเดินกันนาน
บางท่านคงเหนื่อยพอดูค่ะสักพักหนึ่ง อ.เจน ประกาศแจ้งวัตถุประสงค์การทำบุญของวัดแห่งนี้
จี๊ดและน้องทีมงานเดินเรี่ยไรต่อยอดเงินกันค่ะ และทุกคนก็พร้อมใจกันร่วมบุญต่อยอดกันที่วัด
จี๊ดดีใจมากนะค่ะปลื้มปิติใจมากด้วยที่สามารถที่ทุกท่านได้ต่อยอดเงินได้ถึงสองแสนกว่าบาทน้อยซะเมื่อไหร่เล่าค่ะ

อาจารย์นิมนต์หลวงพ่อท่านเทศนาธรรม เท่าที่นั่งฟังอยู่นั้นท่านเทศน์ดีมาก โดยท่านได้ปฏิบัติตามลำดับ
ขั้นตอนของพิธีการทอดผ้าป่าฯ ได้อย่างถูกต้องด้วยค่ะ จี๊ดรู้ได้ย่างไรก็ อ.เจน เอ่ยปากชื่นชมว่า
ท่านทำถูกขั้นตอนการถวายผ้าป่าฯ สิค่ะ เรียกกันว่าฟังกันเพลินเชียวค่ะ ซึ่งทุกท่านสามารถนำมา
ปรับใช้กับชีวิตประจำวันของเราได้ค่ะ



หลวงพ่อท่านบอกว่าทางวัดมีโรงทานไว้เลี้ยงต้อนรับ ขอเชิญรับประทานอย่าได้เกรงใจ จี๊ดไม่ได้กินอะไรเลย
อ้อ ได้น้ำโอเลี้ยง ไปกับคุณรุ้งและน้องทีมงาน คุณรุ้ง ร่วมทำบุญน้ำโรงทานจี๊ดและน้องทีมงานก็ร่วมเงิน
ทำบุญกับเขาไปด้วยและอนุโมทนาบุญกับเขาไป ส่วนทีมงานของเราอีกคนได้รับข้อมูลจากเจ้าหน้าที่
ผู้จัดโรงทานเล่าให้ฟังพร้อมกับขอโทษด้วยที่การเลี้ยงต้อนรับไม่เต็มที่ เพราะไม่แน่ใจว่า
จะมีผู้มาทำบุญกับวัดจำนวน 500 คนจริง เพราะที่ผ่านเคยมีคนมาติดต่อขอมาทำบุญกับทางวัดแม้
จำนวนไม่มากเท่ากับ 500 คนอย่างนี้ ทางเจ้าหน้าที่วัดก็ได้จัดโรงทานนำอาหารคาวหวานมาเลี้ยง
ต้อนรับอย่างดี แต่ปรากฏว่า ไม่มีผู้ใดมาทำบุญตามที่แจ้ง จึงต้องนำอาหารไปแจกจ่ายคนอื่นเสียหายกันมาก
จึงฝากขอโทษมายัง อ.เจน ด้วยที่ให้การต้อนรับไม่ดีพอ แต่จี๊ดว่า
ดีพอนะเพราะมีหลายคนมาบอกว่าอาหารอร่อยมากค่ะ



โรงเรียน ต.ช.ด. ย่อมาจาก ตำรวจตระเวนชายแดนค่ะ ซึ่งโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนในถิ่นทุรกันดาร
คุณครูผู้สอนเป็นตำรวจตระเวนชายแดน มีทั้งหมด 9 คน คุณครูสอนทุกระดับชั้นตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนถึงชั้นประถมปีที่ 6  
ทีมจัดของมาก่อนนำโดยคุณรุ้ง และทีมงานจิตอาสา คุณครูมาช่วยด้วย จี๊ดได้เห็นสีหน้าของเด็กน้อย
แล้วรู้สึกสงสารตัวผ่ายผอมไม่มีน้ำมีนวลของความเป็นเด็กเอาเสียเลย คุณครูทุกท่านก็ดูมีความสุขที่
ได้เห็นข้าวของมากมายก่ายกองจนทำให้โต๊ะที่ทางโรงเรียนจัดไว้ไม่พอตั้งวางสิ่งของทำให้ต้องนำมา
เรียงกองไว้ที่พื้นตั้งกองเทินไว้สูงและตั้งวางกันแน่นขนัดแทบจะไม่มีที่จะเดินสิ่งของมากมายจริง ๆ ค่ะ



ก่อนที่คณะเดินทางจะมาถึงโรงเรียน คุณครูจัดให้เด็กยืนเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ เพื่อให้เด็กนักเรียน
ตัวเล็กตัวน้อยมายืนคอยให้การต้อนรับคณะบุญฯ ของเรา ทุกท่านคงจะสังเกตสภาพของนักเรียน
แต่ละคนตัวเล็กมาก ผอมโทรม นัยน์ตาไม่มีแววของเด็กที่มีความสุขเอาเสียเลยค่ะ เด็กเหล่านี้เปร่งเสียงกล่าวคำ
สวัสดีครับสวัสดีค่ะ ตอนนั้นจี๊ดรู้สึกตื้นตันใจมากเพราะได้เห็นแววตาของเด็กน้อยมองไปยังทุกท่าน
ที่เดินทะยอยกันเข้ามายังสถานที่ภายในเต้นท์และมีเก้าอี้นั่งอย่างเป็นระเบียบ แต่ยังไงๆ
พวกเขาก็ยังเป็นเด็กพวกเขามีสีหน้างุนงง สายตาของเด็กเหล่านั้นมีคำถามแต่ไม่ต้องการคำตอบค่ะ คือ
พวกผู้ใหญ่เขามาทำอะไรกัน เขามากันทำไม และเขามาแจกข้าวของมากมายนี้ทำไม



เมื่อคณะบุญฯ เดินเข้ามาภายในเต้นท์ที่ทางโรงเรียนจัดมาให้โดยมีเก้าอี้ตั้งไว้ให้นั่งอย่างเรียบร้อย
รองผู้อำนวยการโรงเรียนกล่าวให้การต้อนรับแทนผู้อำนวยการ (ผู้อำนวยการป่วยไม่สามารถเดินทางมาได้)
อ.เจน กล่าวขอบคุณ และเริ่มแจกเครื่องอุปโภคบริโภคเสื้อผ้า รองเท้า ให้แก่เด็กเริ่มตั้งแต่ชั้นอนุบาล
เด็กตัวน้อยรับของแจกถือไม่ไหวค่ะเพราะมีมากเกินกำลังของเด็กน้อย ทางทีมงานต้องช่วยกันออกมา
ช่วยเหลือเด็กถือของกลับออกไป ต่อจากนั้นได้มอบสิ่งของเครื่องอุปโภคบริโภคเสื้อผ้า
ให้กับคุณครูโดยทุกคนได้รับเสื้อเป็นจำนวนมากเชียวค่ะ นอกจากนี้ อ.เจน ได้มอบเงิน ให้แก่ เด็ก
จำนวน 75 คน คนละ 300 บาท ให้แก่คุณครู จำนวน 9 คน คนละ 1,000 บาท สำหรับนักเรียนที่
ไม่ได้มาเข้าร่วมพิธีการรับมอบในวันนั้นเนื่องจากมาไม่ครบจำนวนที่แจ้งไว้เพราะกลับบ้าน
ทางคุณครูก็จะนำไปมอบในภายหลังค่ะ พร้อมนี้ อ.เจน ได้มอบเงินจำนวนห้าหมื่นบาท
ซึ่งทุกท่านได้โอนเงินกันเข้ามาและรวมกับเงินที่เรี่ยวไรปัจจัยสมทบอีกรวมกันแล้วได้แสนกว่าบาท
ไม่น้อยเลยนะค่ะกับโรงเรียนที่ห่างไกลความเจริญแห่งนี้

ดีนะค่ะจะได้เป็นเงินค่าใช้จ่ายในส่วนที่ขาดของโรงเรียน เพราะเด็กพวกนี้ต้องปลูกผักต่าง ๆ เลี้ยงหมู
เลี้ยงไก่ และนำมาบริโภคกันเอง จึงถือว่า เงินจำนวนนี้สามารถนำไปค้ำจุนทางโรงเรียนเป็นของขวัญ
ที่มีค่าและกำลังใจให้กับคุณครูและนักเรียนด้วยค่ะ แม้จะไม่มากแต่ก็ทำให้ทางคุณครูซาบซึ้งและ
ขอบคุณในน้ำใจไมตรีของทุกท่าน เพราะคุณครูไม่เคยพบเห็นผู้ที่ตั้งใจมาร่วมบุญทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
และคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนนี้เป็นผู้ให้ที่ไม่หวังผลตอบแทนใด ๆ ยากนะค่ะที่จะได้พบเจอช่างยากยิ่งนักค่ะ

กิจกรรมบุญ ที่ อ.เจน จัดสรรมาให้ทำมากมายมีอะไรบ้างล่ะอ้อก็มี
- กิจกรรมทาสีให้อาคารเรียน  
- ซ่อมแซมหลังคาที่รั่วชำรุด
- ซ่อมแซมก๊อกน้ำ
- ขัดล้างห้องน้ำ
- ต่อชั้นวางหนังสือ ฯลฯ  
ทุกคนร่วมด้วยช่วยกันทำงานอย่างมีความสุขช่วยเหลือกันจนงานสำเร็จค่ะ เป็นภาพความประทับใจอีก
อย่างหนึ่งที่เป็นภาพแห่งความสุขที่ยากที่จะลืมเลือนหวนคิดทีไรสุขใจทุกทีค่ะ
โรงทาน กิจกรรมเหนื่อย ๆ กันมาก็มีโรงทานสำหรับคุณครูและเด็ก มีอะไรบ้างน้า จำได้แล้ว
- ก๋วยเตี๋ยวแสนอร่อยที่ อ.เจน จัดสรรมาให้รับประทาน ของอ.เจนเลี้ยงคณะทัวร์  300 ชาม
เลี้ยงครูเด็กและชาวบ้าน 100 ชาม
- ไอศครีม จำนวน 3 ถังใหญ่
- วุ้น สตอเบอรี่ วุ้นน้ำมะพร้าวอ่อน และน้ำส้ม
- ขนมต่าง ๆที่ผู้บริจาคนำมาร่วมโรงทาน
สิ่งของมอบส่วนกลาง  สิ่งของส่วนกลางที่มอบให้ทางคุณครูเก็บไว้ อาทิเช่น ข้าวสารจำนวนหลายกระสอบมีส่วนที่
อ.เจน ซื้อมาบริจาค และส่วนที่มีผู้นำมาบริจาค โดยเฉพาะ ครูซุปเค ได้มอบให้ตัวแทนนำมาร่วมบริจาคเป็น
จำนวนมากค่ะมากมายจริง ๆ เมื่อเห็นแล้วอดที่จะปลื้มใจไม่ได้ค่ะ



ก่อนกลับก็มีพิธีการกล่าวคำขอบคุณและอำลาจาก จี๊ดแอบเห็นรองผู้อำนวยการฯ ท่านแอบซึ่งน้ำตาคลอด
พูดอะไรไม่ออก จึงทำให้ อ.เจน พูดขึ้นมาว่า เรามาร้องเพลงกันสักเพลงหนึ่งนะค่ะ ร้องเพลงชาติไทยดีมั้ยค่ะ
เมื่อตกลงกันตามนั้นทุกคนในที่นั้นก็ร่วมกันร้องเพลงชาติไทยทุกคนร้องด้วยเสียงที่มีพลังของความรักชาติ
และร้องกันดังสนั่นลั่นโรงเรียนนี่เป็นภาพความประทับใจอีกอย่างหนึ่งนะค่ะที่ทุกท่านที่ไปร่วมบุญกันในวันนั้น
คงจำไม่ลืมเชียวค่ะ



วัดที่ 2
     ที่วัดแห่งนี้ อ.เจน แอบกระซิบว่า  วัดนี้ไม่อยู่ในกำหนดการทำบุญค่ะ แต่ อ.เจน ได้รับทราบมาว่าวัดนี้
มีหลวงพ่อวัดรูปหนึ่งไปสอนพระพุทธศาสนาให้กับโรงเรียนที่เพิ่งจากมา เมื่อสอบถามหลวงพ่อท่านจึงรู้ว่า
ทางวัดมีโครงการสร้างสะพาน อ.เจน จึงต้องการให้ทุกท่านได้สร้างบุญกุศลร่วมกันค่ะ จึงได้นำพาทุกคนไป
ทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีร่วมสร้างสะพาน ด้วยการปัจจุบันทันด่วนโดยเรี่ยไรปัจจัยกันบนกลางสะพานข้าม
แม่น้ำนั่นแหละค่ะ จี๊ดว่าเป็นภาพความประทับใจนะค่ะทุกคนบริจาคเงินใส่ถุงผ้าและนำขบวนไปถวายพระในทันทีค่ะ
เนื่องจากใกล้จะค่ำแล้วไม่ได้นับเงินปัจจัยค่ะที่วัดนี้ แต่จี๊ดก็กะโดยสายตาแล้วเป็นจำนวนเงินที่มากโขอยู่ค่ะ



วัดที่ 3
        อ.เจน ได้นำมาที่วัดที่ 3 นี้ มืดมากแล้วมองไม่เห็นทางมีแต่ต้นไม้ใบหญ้าต้องใช้แสงของไฟฉายนำทาง
แต่ไม่มีใครเตรียมมาน้อยคนจะมีก็ใช้โทรศัพท์มือถือช่วยอีกแรงหนึ่งค่ะ  ครั้งแรก อ.เจน แจ้งมาว่าให้เฮดทุกคน
อย่าเพิ่งให้ลูกทัวร์ลงจากรถที่วัดนี้สุนัขดุมาก แต่เชื่อมั้ยค่ะ เมื่อทุกคนลงจากรถเท่านั้นสุนัขหนีหายไปหมดค่ะ
ได้ยินแต่เสียงสุนัขเห่าอยู่แต่ไกล ๆ พลังของคนนี้มากมายจนสุนัขต้องถอยร่นไปค่ะ ที่
วัดนี้ทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีร่วมบูรณะวัตถุทานต่าง ๆ มียอดถึงแสนกว่าบาท มืดค่ำแล้วแต่ทางอาจารย์เจน
ได้แจ้งวัตถุประสงค์กับทางเจ้าอาวาสแล้วตอนมาเซ่เวย์ว่าจะนำคณะมาทอดผ้าป่าร่วมบูรณะวัตถุทานต่างๆ
จำนวน 500 ท่าน หลวงพ่อมีการพูดธรรมมะ ใจจี๊ดก็มืดมากแล้วค่ะท่านเดี๋ยวจะกลับบ้านกันดึกดื่นค่อนค้น
และก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะกลับบ้านกันมืดค่ำ

แต่อย่างไรก็ตามทีมงานต้องจัดเก็บข้าวของอีกกลับบ้านเกือบตี 2 ทั้งนี้ ขอให้ทุกท่านอย่าได้ท้อถอยกับการ
ทำบุญกลับมืดค่ำนะค่ะ เพราะ 1 เดือนมีครั้งเดียว เรายังดูหนังดูละครดึกกันได้เพราะ อ.เจน นำพาไปทำบุญ
ก็ต้องการให้ทุกท่านได้ทำบุญกันอย่างเต็มกำลังหยุดงานมาทำบุญด้วยกันทั้งทีก็ให้ได้บุญกุศลกันให้มาก
อ.เจน เคยพูดว่า การทำบุญห้ามบ่นบุญเพราะเทวดาจะไม่รักษาบุคคลผู้นั้น หรือจะทำบุญแบบชะโงกบุญแล้ว
รีบเร่งกลับจะไม่ได้อะไร หยุดงานมาทำบุญกันทั้งทีก็ให้ได้รับอานิสงส์บุญให้มากที่สุดค่ะ

จี๊ดขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ไปร่วมบุญกันในวันที่ 16 กรกฎาคม 2560 และพบกันใหม่ในงานบุญครั้งต่อไปนะค่ะ

จี๊ดจ๊าด

เจนญาณทิพย์

เจนญาณทิพย์

เจนญาณทิพย์

เจนญาณทิพย์

เจนญาณทิพย์

เจนญาณทิพย์

Osphronemus@FB

อนุโมทนบุญกับอาจารย์เจน ทีมงาน และ ทุกๆท่านค่ะ

พัด

อนุโมทนาสาธุค่ะ